La matanza de los niños(genocideio), Relatos de Karbalá,Alí Asghar, de seis meses, fue martirizado,

بسم الله الرحمن الرحیم
حدیث
قال عليّ عليه السلام:
جَاهِدُوا فِى سَبِيلِ اللهِ بَاَيْدِيكُمْ، فَاِنْ لَمْ تَقْدِرُوا فَجَاهِدُوا بِاَلْسِنَتِكُمْ فَاِنْ لَمْ تَقْدِرُوا فَجَاهِدُوا بِقُلوبِكُمْ.
در راه خدا، با دست هایتان جهاد كنيد؛ اگر نتوانستيد، با زبانهایتان و اگر باز هم نتوانستيد، با قلب هایتان جهاد كنيد.

بحار الأنوار، ج ۹۷،
Dijo el Imam Ali la paz sea con él:

Luchen en el camino de Dios con sus manos; si no pueden, luchen con sus lenguas; y si tampoco pueden, entonces luchen con sus corazones.
Fuente: Bihar al-Anwar, tomo 97, página 49
Este hadiz enfatiza que el esfuerzo por la causa divina tiene varios niveles: físico, verbal y espiritual. Incluso cuando uno no tiene la capacidad de actuar o hablar, mantener la intención pura en el corazón sigue siendo una forma de lucha en el camino de Dios.

عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ وَ لَوْ یَعْلَمُ الزَّائِرُ لِلْحُسَیْنِ ع مَا یَدْخُلُ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ ص مِنَ الْفَرَحِ وَ إِلَى أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ وَ إِلَى فَاطِمَةَ وَ إِلَى الْأَئِمَّةِ ع وَ الشُّهَدَاءِ مِنَّا أَهْلَ الْبَیْتِ وَ مَا یَنْقَلِبُ بِهِ مِنْ دُعَائِهِمْ لَهُ وَ مَا لَهُ فِی ذَلِکَ مِنَ الثَّوَابِ فِی الْعَاجِلِ وَ الْآجِلِ وَ الْمَذْخُورِ لَهُ عِنْدَ اللَّهِ لَأَحَبَّ أَنْ یَکُونَ مَا ثَمَّ دَارَهُ مَا بَقِیَ وَ إِنَّ زَائِرَهُ لَیَخْرُجُ مِنْ رَحْلِهِ فَمَا یَقَعُ قَدَمُهُ عَلَى شَیْ‏ءٍ إِلَّا دَعَا لَهُ فَإِذَا وَقَعَتِ الشَّمْسُ عَلَیْهِ أَکَلَتْ ذُنُوبَهُ کَمَا تَأْکُلُ النَّارُ الْحَطَبَ وَ مَا تُبْقِی الشَّمْسُ عَلَیْهِ مِنْ ذُنُوبِهِ شَیْئاً فَیَنْصَرِفُ وَ مَا عَلَیْهِ ذَنْبٌ وَ قَدْ رُفِعَ لَهُ مِنَ الدَّرَجَاتِ مَا لَا یَنَالُهُ الْمُتَشَحِّطُ فِی دَمِهِ فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَ یُوَکَّلُ بِهِ مَلَکٌ یَقُومُ مَقَامَهُ وَ یَسْتَغْفِرُ لَهُ حَتَّى یَرْجِعَ إِلَى الزِّیَارَةِ أَوْ یَمْضِیَ ثَلَاثُ سِنِینَ أَوْ یَمُوتَ وَ ذَکَرَ الْحَدِیثَ بِطُولِهِ

– از امام صادق علیه السلام روایت شده: اگر زائر امام حسین علیه السلام می دانست به واسطه این زیارت که چقدر شادی و سرور بر رسول خدا (صلی الله علیه وآله) و بر امیرالمؤمنین علیه السلام و بر حضرت فاطمه (علیهاالسلام) و به شهدا از ما اهل بیت وارد می‌آید و اگر می دانست آنچه از دعای ایشان به واسطه زیارتش، هنگامی که برمی گردد و آنچه را که از ثواب در همین دنیا و در آخرت خواهد داشت و آنچه را که برای او پیش خداوند ذخیره شده است، هر آینه دوست می داشت که آنجا (کربلا) خانه اش می بود و همانا زائر امام حسین علیه السلام از این مسافرتش بر‌می‌گردد و گامش بر روی چیزی نمی آید مگر اینکه برای او دعا می‌کند و هنگامی که خورشید بر او می تابد، گناهانش را از بین می برد، همان طور که آتش هیزم را از می سوزاند، خورشید چیزی از گناهان او باقی نمی‌گذارند، پس برمی‌گردد در حالی که هیچ گناهی بر او نیست و برای او درجاتی رفیع خواهد شد که کسی که در خون خود، در راه خدا غوطه ور است بدان نمی رسد و فرشته ای به جای او موکل خواهد شد و برای او استغفار می کند، تا اینکه دوباره به زیارت برگردد، یا اینکه 3 سال بگذرد یاتا وقتی که بمیرد.

De Imam al-Sadiq (la paz sea con él):
Si el visitante del Imam Hussein (la paz sea con él) supiera cuánta alegría y felicidad entra en el corazón del Mensajero de Dios (la paz sea con él y su familia), del Comandante de los Creyentes, de Fátima, de los Imames y de los mártires de nuestra familia, y si supiera lo que recibe de sus súplicas por él, así como las recompensas en esta vida y en la otra, y lo que tiene reservado para él ante Dios, sin duda amaría que su casa estuviera allí (en Karbalá) para siempre.

Cuando el visitante parte para la visita, cada cosa que pisa pide por él, y cuando el sol le ilumina, consume sus pecados como el fuego consume la leña —y el sol no deja ningún pecado sin quemar—. Entonces regresa sin ningún pecado sobre él, y se le elevan grados que ni siquiera quien se desangra en el camino de Dios puede alcanzar.

Se le asigna un ángel que actúa en su nombre y pide perdón por él hasta que regrese a la visita, o hasta que pasen tres años, o hasta que muera.